Carmen Maura rozpoczęła karierę w jednej z najbardziej bezlitosnych, a jednocześnie dających największe doświadczenie dziedzin: w teatrze kawiarnianym. Jej rola Marilyn Monroe była w latach 70. jednym z kamieni milowych tego gatunku.
Pod koniec lat 70. i na początku 80. została królową tego, co określano wtedy mianem „madryckiej komedii”. Pracowała z Colombo, Truebą i Almodóvarem.
W latach 80. dzieliła z Pedro Almodóvarem najważniejsze momenty swojej (i jego) kariery (Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy, Pośród ciemności, Czym sobie na to zasłużyłam, Matador, Prawo pożądania, a wreszcie międzynarodowy sukces Kobiet na skraju załamania nerwowego, za które zdobyła między innymi nagrody Goya, Ciak, Fotogramas de Plata i Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszej aktorki).
Jej kariera rozciąga się na ponad trzy dekady, więc nie sposób wymienić wszystkich hiszpańskich i międzynarodowych filmów, przedstawień teatralnych i produkcji telewizyjnych, w których zagrała czy też zdobytych przez nią nagród.
Należy jednak wspomnieć o Aj, Carmena (reż. Carlos Saura), za który otrzymała nagrodę Goya i nagrodę Europejskiej Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki, oraz Kamienicę w Madrycie (reż. Alex de la Iglesia), za którą zdobyła między innymi Srebrną Muszlę na MFF w San Sebastian, oraz nagrodę Goya dla najlepszej aktorki.
Ostatnio ukończyła we Francji zdjęcia do Nos chères têtes blondes (reż. Charlotte Silvera).
poleca:
